به گزارش مشرق، پس از خداحافظی فرهاد مجیدی قرار بود پیراهن شماره 7 این تیم بایگانی شود اما این اتفاق نیفتاد و از آن روز تا کنون هر بازیکنی این پیراهن را به تن کرده، نتوانسته عملکرد خوبی داشته باشد.
مجید نامجو مطلق یکی از بازیکنان برجسته فوتبال ایران و باشگاه استقلال است. بهترین هافبک راست ایران در دهه هفتاد که هنوز خاطرات بازی او و زوج سازی‌اش با جواد زرینچه در استقلال و تیم ملی از حافظه فوتبالی ایران پاک نخواهد شد.
در خصوص آخرین شرایط تیم استقلال و به ویژه بازی این تیم مقابل ذوب آهن و بازی‌های پیش روی آنها در لیگ قهرمانان آسیا با این پیشکسوت آبی پوشان گفتگویی داشتیم که شرح آن را در زیر می‌خوانید:
* تحلیل کلی شما از شرایط کنونی استقلال چیست؟
- به طور کلی اگر بخواهم شرایط این تیم را در یک جمله کوتاه تشریح کنم باید بگویم علائم پیشرفت را در این تیم به خوبی مشاهده می‌کنیم.
* این علائم که به آن اشاره کردید چیست؟
- این تیم نسبت به گذشته بهتر، روانتر و زیباتر بازی می کند، بهتر و بیشتر گل می زند و کمتر و سخت تر گل می خورد. در جدول هم که جهش داشته است. این ها علام پیشرفت است. البته با در نظر گرفتن کم و کاستی هایی که تیم دارد باید گفت این پیشرفت ها نسبتا خوب هم بوده.
* کم و کاستی های این تیم از نظر شما چیست؟
- تیم برای تکمیل و تقویت شدن باید بازیکنانی را جذب کند که گویا یک مهاجم و یک هافبک هم جذب کرده اند.
* از این بازیکنان شناخت خاصی دارید؟
- شناخت ندارم اما شنیدم که یکی از آنها هافبک وسط و بازیساز است. تعجب هم کردم چون باوجود بازیکنی مثل جباروف و یا حتی فرشید اسماعیلی چرا باید برای گرفتن بازیکنی در این پست اقدام شود در حالی که اولویت جذب بازیکن برای استقلال در خط حمله بود.
* شما به کاستی هایی در استقلال اشاره کردید؛ در حالی که این تیم ۷ بازیکن ملی پوش دارد و تعدادی بازیکن غیر ملی پوش که از توانایی های بالایی برخوردار هستند. چرا تیمی با این همه مهره باید با کمبود بازیکن و کاستی مواجه باشد؟
- این که تیم تعداد زیادی بازیکن ملی پوش و خوب دارد شکی نیست. اما در استقلال بازیکنان بالانس نیستند. مثلا در یک پست چند بازیکن خیلی خوب هست و آنقدر ترافیک بازیکن داریم که انتخاب بهترین‌ها از بین آنها سخت است و در بعضی از پست ها هم کمبود بازیکن وجود دارد. اگر بخواهم به طور شاخص اشاره کنم باید به دو پست هافبک میانی و خط حمله اشاره کنم.
* آخرین بازی استقلال مقابل ذوب آهن بود که منجر به شکست شد. عوامل اصلی این شکست به نظر شما چیست؟
- یک دلیل ندارد. اما شاید اصلی ترین دلیل این شکست این بود که ذوب آهن تیم خیلی خوبی است و فعلا هم در بهترین شرایط ممکن حضور دارد. الحق ذوب آهن یک حریف گردن کلفت بود.
* شفر ترجیح داد در این بازی از جباروف استفاده نکند و متعاقب آن چند تغییر دیگر را هم در تیم ایجاد کرد از جمله جابجایی چشمی از دفاع به خط میانی، تغییر پست غفوری و اضافه شدن حیدری به ترکیب اصلی.
- این عوامل در ثبت این شکست بی تاثیر نبودند. اما ذوب آهن در نیمه دوم آنقدر خوب بود که حتی اگر این اشتباهات شفر هم نبود شانس پیروزی ذوب آهن کم نمی شد.
* به گردن کلفت بودن ذوب آهن اشاره کردید. ما هم به یک آمار اشاره می کنیم و آن هم این است که شفر به جز پارس جنوبی هیچ کدام از تیم های بالاسری اش در جدول را نبرده و پارس جنوبی را هم در شرایط خیلی بدش برد. آن هم در حالی اکثر دقایق بازی این تیم ۱۰ نفره بود.
- من به کاستی‌های این تیم اشاره کردم. موجودی با این بازیکنان شاید برای بعضی از بازی‌ها خوب و مفید باشند. اما وقتی سطح رقبا کمی بالاتر می رود کمبودها خودش را بیشتر نشان می‌دهد. شاید استقلال با این موجودی مقابل تیم های معمولی مشکل نداشته باشد و آنها را شکست دهد. اما وقتی حریف می‌شود ذوب آهن، می‌شود سایپا، می‌شود فولاد، پرسپولیس و امثالهم، این تیم به مشکل بر خورد می‌کند.
* با این وجود شرایط مقابل تیم هایی مثل الهلال و العین در آسیا چه می شود؟
- متاسفانه شرایط خوبی را نمی‌توان برای آن بازی‌ها پیش بینی کرد. این تیم هایی که شما از آن نام بردید و حتی الریان از تیم های «تا بن دندان مسلح» هستند. تیم هایی که غم پول ندارند. این تیم ها دغدغه نقل و انتقالات ندارند و روی هر بازیکنی دست بگذارند او را به جذب می کنند. شرایطی که تیمی مثل استقلال کاملا با آن بیگانه است.
* با این حساب اگر بخواهید با صراحت بگویید چه انتظاری از استقلال در لیگ قهرمانان آسیا دارید چه می گویید؟
- انتظار که بالا است. ما انتظار داریم تیم تا قهرمانی آسیا هم پیش برود. اما واقعیت چیز دیگری است. واقعیت این است که کار برای صعود از این گروه خیلی دشوار است. البته ما همچنان امیدواریم مثل خیلی جاها که ما ایرانی ها کارهای فراتر از انتظار می‌کنیم، استقلالی‌ها هم با رگ ایرانی‌شان در این مسابقات کاری کنند کارستان و در نهایت هم از گروه صعود کنند.
* یک سئوال حاشیه‌ای. بعنوان بازیکنی که سال‌ها پیراهن شماره ۷ استقلال را بر تن داشتید آیا این نظریه را قبول دارید که این پیراهن سنگین یا نحس است؟
- نحس برای چه؟ اصلا معنی این جملات را نمی‌فهمم. مگر می‌شود یک شماره که پشت یک پیراهن چاپ می‌شود روی کیفیت فوتبال یک فوتبالیست تاثیر بگذارد؟
* چون این اتفاق دو فصل پی در پی برای دو نفر افتاد. هم بختیار رحمانی و هم حسن بیت سعید. هر دو هم نیم فصل بیشتر در استقلال طاقت نیاوردند و از تیم جدا شدند.
- شماره ۷ در استقلال و یا هر تیم دیگری یک شماره خاص است و شاید تن هر بازیکنی نرود و بازیکنی که آن را می پوشد باید بیشتر احساس مسئولیت کند. اما این شماره نیست که فوتبال را خوب یا بد می کند. شرایطی که برای بیت سعید و بختیار پیش آمد کاملا یک اتفاق بود. آنها خوردند به دورانی که کل استقلال خوب بازی نمی‌کرد. یادتان باشد هم فصل پیش و هم این فصل تیم ما ابتدای فصل خوب نبود و خوب هم نتیجه نمی‌گرفت. ظرفیت روحی و روانی بازیکنان هم با هم تفاوت دارد و این دو بازیکن نتوانستند خودشان را با شرایط استقلال به لحاظ روحی تطبیق دهند.
* هر دو بازیکن هم بعد از جدایی از استقلال به شرایط مطلوب بازگشتند.
- شاید اگر بختیار و بیت سعید در شرایط بهتری به این تیم می آمدند می توانستند آینده بهتری در استقلال برای خود رقم بزنند. اما شانس آنها این گونه بود و در شرایطی به تیم آمدند که سرنوشت خوبی انتظار آنها را نمی‌کشید.
